Co to jest terapia czaszkowo-krzyżowa?
Terapia czaszkowo–krzyżowa, zwana inaczej terapią cranio–sacralną
(z łac. cranium=czaszka, sacral=kość krzyżowa), to jedna z techik osteopatii, nazywana również osteopatią kranialną.
Terapia ta odznacza się holistycznym podejściem do człowieka.
Polega na pracy palpacyjnej z określonymi obszarami ciała. Inaczej mówiąc terapeuta oddziaływuje poprzez delikatny ucisk (z siłą około 5 g) trakcję oraz manipulację obszarów w obrębie czaszki, kości krzyżowej, przepony, klatki piersiowej czy miednicy.
Dotyk terapeuty pomaga powięziom, strukturom tkanki łącznej, rozluźnić się oraz uwolnić zgromadzone w nich napięcia. Pod wpływem dotyku rozluźniają się i układają w fizjologicznym porządku, niwelując przesunięcia, usztywnienia i wewnątrztkankowe napięcia, które są zazwyczaj przyczyną pogorszenia stanu zdrowia w aspekcie somatycznym jak i emocjonalnym.
Wiele z tych napięć trwa w ciele latami (niektóre od momentu porodu), powodując różne blokady – czy to w przepływie płynów ustrojowych, czy życiowej energii. Delikatnym dotykiem terapeuta „zaprasza” tkanki do tego, by łagodnie wróciły do naturalnej równowagi. Efekty: poprawa pracy układu nerwowego, kostno-mięśniowego, oddechowego i układu krążenia, a organizm zaczyna proces samouzdrawiania.
Jej zadaniem jest poprawa zdrowia, lepsza praca organów wewnętrznych i usprawnienie procesów samoregulacji i samonaprawy organizmu.
Na czym polega terapia cranio–sacralna?
Terapia czaszkowo–krzyżowa ma szerokie spektrum działania na organizm.
Jak wspomniałem, stosowana jest w przypadku dysfunkcji w obszarze somatycznym, jak również psychicznym.
Jakie elementy są przedmiotem pracy terapeuty?
- Prawidłowa produkcja i dystrybucja płynu mózgowo–rdzeniowego,
- mobilność i prawidłowe ułożenie kości czaszki,
- zmniejszanie napięć układu oponowego,
- właściwa mobilność kości krzyżowej,
- prawidłowa funkcjonalność układu nerwowego.
Pulsujące dobro
W czasie zabiegu w ciele pojawia się rytm, podobny do pulsu. Jest on przez terapeutę mającego kontakt fizyczny z pacjentem wyraźnie wyczuwalny. Puls ten staje się silniejszy, kiedy w jakimś miejscu uwalniane jest napięcie. Kiedy napięcie znika, puls słabnie aż do całkowitego wygaśnięcia.
Ten pulsujący rytm to sedno terapii czaszkowo-krzyżowej. Jest on związany z ogólnym stanem pacjenta – z jego zdrowiem fizycznym, psychicznym, emocjonalnym i duchowym. Anomalie w częstotliwości rytmu świadczą o konkretnych schorzeniach. Na przykład, jego częstotliwość rośnie, kiedy w organizmie toczy się jakiś stan zapalny. Rośnie też przy uszkodzeniach kręgosłupa, wylewach, zatorach czy guzach. A spada z kolei przy uszkodzeniach mózgu, gorączce czy depresji.
Ważna symetria
Rytm czaszkowo-krzyżowy powinien być symetryczny, to znaczy taki sam po obu stronach kręgosłupa. Brak symetrii świadczy o uszkodzeniu kostno-mięśniowym. Mogą to być zapalenia, zrosty, urazy, złamania, blizny pooperacyjne. Ale nie tylko. Czasem w tkankach zachodzą negatywne zmiany z powodu zaburzeń krążenia, dużego napięcia mięśni czy ze względu na zamrożone w tkankach emocje.
System naczyń powiązanych
W terapii czaszkowo-krzyżowej pracuje się z tzw. systemem czaszkowo-krzyżowym. Jest to półotwarty system fizjologiczny, który można nazwać hydraulicznym. System ten skrywa się wewnątrz mocnej, wodoodpornej opony twardej. Jego zadaniem jest produkcja, rozprowadzanie i ponowny wychwyt płynu mózgowo-rdzeniowego. To niezwykle ważna funkcji, ponieważ płyn mózgowo-rdzeniowy jest życiową podstawą układu nerwowego. Obmywając mózg odżywia go, umożliwia mu rozwój i prawidłową pracę.
System czaszkowo – krzyżowy obejmuje:
- Czaszkę składającą się z 29 kości, połączonych ruchomymi szwami
- Płyn mózgowo -rdzeniowy
- Wszystkie elementy łączno-tkankowe, np. opłucna, osierdzie, wsierdzie
- Opony mózgowe i kręgosłupowe
- System powięzi
- Więzadła
- Kość krzyżową
Dobrostan ciała, głęboki spokój umysłu
Celem terapii czaszkowo-krzyżowej jest znalezienie obszarów ograniczonego ruchu, które utrudniają ciału prawidłowe funkcjonowanie. W tkankach często zamrożone są emocje. I te emocje także mogą zostać uwolnione podczas zabiegu. Zniwelowane zostają traumy, zepchnięte przez organizm w głąb komórek. Pacjenci dzięki temu zabiegowi doznają czasem głębokiej relaksacji, dają upust głęboko skrywanym emocjom, traumom z dzieciństwa.
Jakie są wskazania do korzystania
z terapii czaszkowo–krzyżowej?
Podstawowymi wskazaniami do przeprowadzenia terapii cranio sacralnej są:
- schorzenia układu kostno–stawowego,
- traumy,
- nerwica,
- stany lękowe,
- natręctwa myśli,
- depresja,
- zaburzenia snu
- migreny, bóle głowy różnego pochodzenia
- dolegliwości zatok,
- dysfunkcje wzroku oraz słuchu,
- problemy stomatologiczne – zgrzytanie zębami, zmiany zwyrodnieniowe w obrębie stawu skroniowo–żuchwowego, wspomagająco przy noszeniu aparatu ortodontycznego, nadmierne zaciskanie zębów (bruksizm),
- tiki nerwowe,
- porażenie nerwu trójdzielnego (twarzowego),
- autyzm, zespół Aspergera,
- zaburzenia koncentracji,
- stwardnienie rozsiane,
- choroba Parkinsona.
Przeciwwskazania do stosowania
Terapii czaszkowo–krzyżowej
- tętniak mózgu
- krwotok śródczaszkowy,
- urazy w obrębie kości czaszki,
- zawał,
- ciąża (przeciwwskazanie względne),
- jaskra,
- zmiany zakrzepowe.
Brak jest przeciwskazań do wykonywania terapii w przypadku podwyższonej temperatury ciała oraz niekiedy nawet podczas infekcji.
Terapia czaszkowo–krzyżowa u dzieci
Przeprowadza się ją podobnie jak u dorosłych przy czym sesje są krótsze, a niektóre techniki wyłączone z użycia.
Najczęściej zadawane pytania?
Poprawa stanu zdrowia pacjenta ma miejsce nie po jednorazowej sesji lecz zazwyczaj potrzebna jest seria 10 zabiegów. To ważne do utrwalenia procesów zdrowienia. Jest to jednak sprawa indywidualna, zależna od stanu zdrowia pacjenta.
Sesje terapii czaszkowo–krzyżowej znacznie redukują dolegliwości bólowe pacjenta. Dzięki obniżeniu poziomu kortyzolu i epinefryny u pacjentów wyraźnie zmniejszą się poziom stresu i poprawia ogólne samopoczucie. Daje to w rezultacie poprawę pracy układu immunologicznego a więc rzadziej chorujemy i łagodniej przechodzimy infekcje. Przywrócenie homeostazy w obszarze emocji uwalnia od zmartwień, pacjent pozbywa się traum z dzieciństwa czy z życia dorosłego.
Skuteczność tej metody potwierdzają reakcje i odczucia pacjenta mające miejsce w trakcie trwania sesji. Nierzadko w trakcie terapii pacjenci odczuwają chłód lub falę ciepła, wzmożą senność, wrażenie drętwienia czy uwolnienia skrajnych emocji, jak płacz, śmiech, euforia.
Przygotowanie wymaga wewnętrznego spokoju, luźnego stroju sportowego bluzka t-shirt, spodnie dresowe lub leginsy. Po zabiegu należy spożywać duże ilości płynów i relaksować się w tym dniu.